ZZC’20 zat. 3 – FC Dinxperlo zat. 3 5-0 (3-0)

1-0: Hendrikjan Kuenen
2-0: Rob Dijkstra
3-0: Wisse Weijers
4-0: Rob Dijkstra
5-0: Harm Reindsen

Wat een luxe. Werden er in net hele vorige seizoen 10 punten bij elkaar gesprokkeld, nu zijn we na slechts drie duels al één punt verwijderd van dit puntenaantal. Want ook de derde competitiewedstrijd leverde een driepunter op voor het ‘herboren’ bierteam.

Als je wint, heb je vrienden. Dat is te zien aan de opkomst bij trainingen & wedstrijden, maar geldt blijkbaar ook voor de veldindeling. Voor deze wedstrijd werden wij namelijk ingedeeld op ons hoofdveld. Iets wat in het verleden niet altijd even succes opleverde, maar daar bleek nu géén spraken van.

Er werd aangetreden in de volgende opstelling
Henkjan, Coen, Jasper, Roel ©, Robbin, Wisse, Maarten, Harm, Beeftink, Kuenen & Flap. Ajjan, Wouter, Thom & Nip mochten de bank warmhouden, mede omdat DJ en Vos geblesseerd/ziek bleken te zijn.
Vooral over de ziekte van Vos heb ik me lichtelijk verbaasd; te ziek om te spelen (ergens wel mooi want dan kon ik mezelf op het formulier zetten). Maar als iemand ziek is verwacht je niet dat z’n eten & drinken bestaat uit zakjes snoep en bier. In beide gevallen werd er het nodige van geconsumeerd :), bijzonder medicijn dat moeder Riet heeft ontwikkeld maar blijkbaar helpt het want Jakko was op het laatst topfit!

We begonnen de wedstrijd goed en kregen al de nodige kansen. Deze werden door de keeper van Dinxperlo, tot verbazing van z’n eigen teamgenoten, uit z’n doel geranseld. De tegenstander kende na de openingsfase wel hun beste fase, waar ze met vooral voorzetten gevaarlijk werden. Daarnaast mochten we Henkjan danken dat hij met een katachtige redding de bal uit de hoek wist te ranselen. Tussendoor waren we echter al wel op voorsprong gekomen. Kuenen ging op rechts goed door en wist met een droge schuiver de bal in de korte hoek te krijgen.
Voor rust wisten we er nog twee in het netje te leggen. Na een goede combinatie tikte Flap de bal over de uitkomende keeper heen en Wisse scoorde na een prima solo met een knal in het dak van het doel.

Rust, niets aan het handje zou je zeggen. Echter dienden er eerst een paar serieuze noten te worden gekraakt. Er werd geklaagd over negatief gezeik (van o.a. ondergetekende) vanaf de kant, daar ga je niet beter van spelen.
Daarnaast was de leidsman helemaal klaar met het genöl van enkele teamspelers waarbij met name het commentaar van doelman HJ werd benoemd. Heel veel meer dan ‘Hee scheids joh’ komt er doorgaans niet uit onze onschuldige doelman. Maar als dit meerdere keren in korte tijd en bij vrijwel elke overtreding op het veld volgt dan is de leidsman er een keertje klaar mee.
Er werd ook gewezen op de wedstrijd die de tegenstander vorige week tegen ons vierde speelde; ook toen stonden ze vrij kansloos achter bij rust maar werd er na de rust alsnog gewonnen. Mocht nu niet gebeuren!

Gelukkig was hier vandaag totaal geen sprake van, mede doordat de wissels van FCD nu niet de versterkingen waren die ze vorige week inbrachten. Teampje drie domineerde na rust. Flap kon na een corner de 4-0 inkoppen en Harm deed hetzelfde door een prima hoekschop van Wouter binnen te jagen. Hopelijk voor Arie heeft vader Henk dit op camera vastgelegd voor het nageslacht.
Kansen werden er na rust niet weggegeven, mede door prima verdedigen van onze kant.

De score had nog wel wat hoger kunnen uitvallen, echter werden er nog de nodige kansen gemist waardoor de score niet verder zou oplopen. Deze kansenregen verleidde Paultje Barink er nog toe om Beeftink aan te wijzen tot zijn man of the match. Verwonderlijk blijft wel dat Beeftink er dit seizoen nog niet meer heeft gescoord dan onze balvaste stormram, maar daar komt op korte termijn vast verandering in Beef!

Kortom; een keurige overwinning, die ons tevens de eerste plek op de ranglijst oplevert.
Dit moest uiteraard nog even gevierd worden in de kantine, waarbij nog wat zaken opvielen:
Thom de Vries schittert als nooit tevoren, met z’n nieuwe vlam langs de lijn. Gelukkig blijkt de dame wel verstand van het spelletje te hebben, want ze was beide keren nog niet erg onder de indruk van z’n kwaliteiten als voetballer. Uiteraard hopen wij als team dat onze Thomas haar op andere gebieden niet teleurstelt.
Echter, het mooiste moment van de wedstrijd gebeurde na afloop. Onze trainer/leider Loeme Loeme kwam met een koud kratje gerstenat aanlopen. Traditiegetrouw beginnen we gelijk te zingen om ‘m met z’n verjaardag te feliciteren. Echter was Jeroen niet jarig geweest voor zover wij wisten. Het bleek dat hij zijn Vera ten huwelijk had gevraagd op een romantische plek in de Alpen tijdens hun vakantie. Uiteraard zei ze JA, super mooi nieuws en we verheugen ons nu al op het feestje! Dat brengt mij gelijk op iets waar niet alle teamgenoten ervaring mee hebben (teamgenoten uitnodigen op een feestje), maar dat terzijde.

Volgende week mogen we weer de wei in; 15 oktober treden we aan bij vv Gendringen. Uit het scoutingsverslag van ons vierde (mannen bedankt voor de wekelijkse tips) blijkt dat we de borst nat kunnen maken.
We trappen om 14.30 uur af op sportpark de IJsselweide.
Tot dan!